Bertahun-tahun sudah rasa ini yang ku rasa. Jemu ? Ya, aku JEMU !! Penat ? Ya, aku penat !! Tapi persoalannya sampai bila ?
Allah, tidak kah Engkau mendengar doa ku ? Masih kah Engkau tidak mengampunkan dosa-dosa ku ?? Ahhhh aku buntu... Aku benci dengan diri ku sendiri.
Di manakah Iman yang umpama datang dan pergi ? Mengapa Iman ku rapuh umpama daun kering ? Bagaimanakah caranya untuk aku terus bersahabat baik dengan Iman ? Aku mahu jadi orang yang beriman , mahu dan terus mahu bersahabat dengan Iman. Tapi mengapa Iman datang dan pergi ?
Wahai Iman !
Jangan lah engkau pergi dari ku....
Jangan lah engkau membenci ku....
Wahai Iman !
Sayangi lah aku...
Berdamping lah dengan ku....
Bantu lah aku....
Kekal lah bersama ku sehingga ke Syurga Allah swt.
No comments:
Post a Comment